Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία με τον Εμπενιζερ Τζημερο










































Η ιστορία είναι εντελώς φανταστική και δεν έχει καμία σχέση με πραγματικά ή ακομα και με φανταστικά πρόσωπα. Είναι μια βραδινή σύλληψη υπο την επήρεια μεγάλης ποσότητας  Monty Pythons.



"ΖzzzZZzzz...οχι πούλησε και τα δημόσια  σχολεία...όλα." παραμίλησε στον ύπνο του ο Θάνος.

Ενα κρύο αεράκι πέρασε μέσα απο το δωμάτιο,κουνώντας απαλά τις κουρτίνες.
"Θάνο Γλαύκε Τζήμερε. Θάνο Γλαύκε Τζήμερε." ακούστηκε μια απόκοσμη φωνή.
"ΖzzzZZzz οχι οχι Μαργκαρετ,δεν πρέπει είμαι παντρεμένος σε παρακαλώ...χιχιιχ αχ πες μου για τις απεργίες των ανθρακωρύχων  τότε" χασκογέλασε στον ύπνο του και αγκάλιασε το μαξιλάρι του ο Θάνος.
"Θάνο Γλαύκε Τζήμερε. Θάνο Γλαύκε Τζήμερε. "ακούστηκε ξανά η φωνή πιο έντονα.
Ο Θάνος άνοιξε λίγο τα μάτια του και ρώτησε νυσταγμένα
"Ελία εσυ;"
"Οχι Θάνο Γλαύκε Τζήμερε." συνέχισε η φωνή.
Ανοίγοντας τα μάτια του ο Θάνος,βλέπει μια αιθέρια φιγούρα να κάθεται πάνω απο το κρεββάτι του.Πανικόβλητος σηκώνεται και φέρνει τα χέρια του σε θέση άμυνας.
"Ποιος είσαι; Σε έστειλαν οι κομμουνιστες;" φώναξε.
"Οχι Θάνο Γλαύκε Τζήμερε. Είμαι το πνεύμα των παλαιών χριστουγέννων. Σε επισκέπτομαι γιατί τον προηγούμενο χρόνο ήσουν ενας πολυ ενοχλητικός,εριστικός και εμπαθής τύπος  Θάνο Γλαύκε Τζήμερε." είπε το φάντασμα.
"Μήπως σε έστειλαν οι ΣΥΡΙΖαίοι; Γιατι φέρνεις λίγο στον Καρανίκα." γρύλισε ο Τζήμερος και κοίταξε με μισό μάτι το φάντασμα.
"Οχι Θάνο Γλαύκε Τζήμερε. Ήρθα για να σώσω την ψυχή σου. Να σου δείξω την αλήθεια." είπε το φάντασμα λιγο ενοχλημένο.
"Μήπως εισαι κανας βαλτός του Μητσοτάκη που θέλει να πάρει ψήφους απο την ΔΗΞΑΝ;" ρώτησε ξανά.
Το φάντασμα έβγαλε ενα αναστεναγμό και συνέχισε "Κανένας δεν με έστειλε.Ακολούθησε με,να δεις την ζωή σου."
"Και τι θα κερδίσω απο αυτό;" αποκρίθηκε ο Θάνος.
"Θα έρθεις με το καλό ρε μαλάκα ή θα σε πάρω σηκωτό να πουμε;" φώναξε το φάντασμα και κοίταξε βγάζοντας κεραυνούς απο τα μάτια.
"Καλά,καλά έρχομαι. Ελπίζω να μην χάσω τον χρονο μου γιατι ο χρόνος ειναι χρήμα" απάντησε ο Τζήμερος και έβαλε τις παντόφλες με την φάτσα του Ρήγκαν και της Θάτσερ.
Το φάντασμα τον έπιασε απο τον ώμο και με ιδιαίτερα μαγικά που δεν  είναι της παρούσης,μέσα απο τον χώρο και τον χρόνο καταλήγουν σε μια άλλη τοποθεσία.



"Που είμαστε;" κάνει ο Θάνος.

"Δεν θυμάσαι Θάνο Γλαύκε Τζήμερε;" ρωτάει το φάντασμα.
"Κάτσε, κατι μου θυμίζει αυτή η  περιοχή. Είναι το Παγκράτι.Αλλά δεν ειναι το Παγκράτι όπως ειναι τώρα.Αλλά..." και η απορία μένει στον αέρα.
"Θυμήσου Θάνο Γλαύκε Τζήμερε." κάνει το φάντασμα και πιάνει τον Τζήμερο απο την πυτζάμα και σαν να ζύγιζε όπως ενα πουπουλο τον σηκώνει ψηλά στον αέρα. Αιωρούμενοι και οι δυο  πλησιάζουν στο παράθυρο μιας πολυκατοικίας.
"Κοίτα μέσα Θάνο Γλαύκε Τζήμερε." κάνει το φάντασμα.
"Πωπω κοίτα σαλόνι. Σίγουρα είναι δημόσιοι υπάλληλοι αυτοί με τόσο χρήμα. Εκεί πάνε τα λεφτά μας σαν φορολογούμενοι αντι να πάνε σε κινητρα για να έρθουν οι επιχ..." λεει ο Θάνος αλλά μια φάπα σταματά τον ειρμό του.
"Τους ανθρώπους που κάθονται μέσα κοίτα ρε."  του λεει το Φάντασμα.
Ενα ζευγάρι ετοίμαζε το τραπέζι  και έντυνε το σαλόνι με γιρλάντες. Ήταν ευτυχισμένοι.
"Ο...Νίκος ... και η Μαρίνα!" ψέλλισε ο Θάνος.
"Φίλοι σου;" ρώτησε το φάντασμα.
"Ναι.Τους ειχα γνωρίσει ενα καλοκαίρι στην Φολέγανδρο που είχα παει διακοπές. Πόσα βράδια ξενυχτίσαμε στην παραλία να παίζουμε κιθάρα.Πωπω αναμνήσεις..." είπε σχεδόν χαμογελώντας ο Θάνος.
Ο ήχος απο το κουδούνι ακούστηκε και η Μαρίνα έτρεξε στο θυροτηλέφωνο να ανοίξει. Λιγο μετά τρεις φιγούρες μπαίνουν στο δωμάτιο.
"Μα...αυτός ειμαι εγω!" λεει ο Τζήμερος.
"Ναι εσυ εισαι.Αλλά οχι τώρα,τότε.Θυμάσαι;"  λέει το φάντασμα.
"Ναι θυμάμαι τώρα.Χριστούγεννα 1991. Μόλις εχω γυρίσει απο Γερμανία.Πω τι μαλλούρα είχα τότε."
"Τι άλλο θυμάσαι;"
"Να εκείνο το βράδυ, η Μαρίνα  και ο Νικος μας ανακοινώνουν οτι περιμένουν παιδί.Ήμουν  απο τους πρώτους που το έμαθε."
"Πρέπει να ήταν πολυ φίλοι σου για να το έμαθες πρώτος."
"Ναι είναι ..δηλαδή ήταν. Εχουμε χρόνια να μιλήσουμε." στραβοκατάπιε ο Θάνος.
"Γιατί αυτό;" ρώτησε το Φάντασμα.
"Εεεε είναι μεγάλη ιστορία. Απλά διαφωνούσαμε σε κάποια πράγματα.Μεγάλη ιστορία..." συμπλήρωσε ο Θάνος.
" Εχουμε όλο το βράδυ." είπε χαλαρά το φάντασμα και τεντώθηκε "Για πες..τι έγινε;"
" Ο ΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ" φώναξε ο Τζήμερος.
"Αααα σοβαρός λόγος" ειπε χασκογελώντας το φάντασμα."Τόσα χρόνια δεν είχες την περιέργεια να μάθεις τι κάνουν; Για το παιδί τους;"
"ΟΧΙ...εννοω οτι εντάξει καλα θα είναι. Έβγαζαν πολλά λεφτά. Σιγά μην τους ακούμπησε η κρίση."  ειπε απολογητικά ο Θάνος.
"Καλά" αποκρίθηκε το φάντασμα και με ένα χτύπημα των δακτύλων βρέθηκαν και οι δυο τους στο υπνοδωμάτιου του Θάνου.
"Τώρα τι με αυτό;" είπε ο Θάνος.
"Θα μάθεις αύριο."είπε το φάντασμα και εξαφανίστηκε.



"Θάνο Γλαύκε Τζήμερε.Θάνο Γλαύκε Τζήμερε. " ακούστηκε μια νεανική απόκοσμη φωνή.

"εεε ποιος;" ρώτησε νυσταγμένα ο Θάνος.
"Είμαι το φάντασμα των παρόντων Χριστουγέννων.Ήρθα να σε πάρω μια βόλτα στην πόλη." αποκρίθηκε το φάντασμα.
"Ελα αύριο...νυστάζω" είπε ο Θάνος.
Το φάντασμα σήκωσε το δάκτυλο του και μια σπίθα χτύπησε τον Θάνο στον πισινό.Αυτός πετάχτηκε πάνω,τρίβοντας τα πισινα του.
"Τι βασανιστήρια ειναι αυτά; Ξέρεις ποιος είμαι ρε; "φώναξε ο Θάνος.
Το φάντασμα,μια νεαρή κοπέλα, έπιασε τον Θάνο απο τον ώμο και του είπε "Πίξι χάρηκα."
"Πίξι; Τι κουλό όνομα για φάντασμα ειναι αυτό; "ρώτησε ο Θάνος.
"Γιατι το ΔΗΞΑΝ ειναι καλυτερο; Σαν απορρυπαντικο ακούγεται."  κάγχασε αυτή. "Έλα φόρα παντόφλες και πάμε."
Ο Θάνος φόρεσε τις παντόφλες με τον Ρηγκαν και την Θάτσερ και μεχρι να πεις ΕΣΠΑ, βρέθηκαν κάπου μακριά.



"Που είμαστε τώρα;" ρώτησε ο Θάνος.

"Εκεί που ήμασταν και χθες." του απάντησε το Φάντασμα και έπιασε τον Θάνο απο την πυτζάμα και τον σήκωσε στο ίδιο παράθυρο που ήταν και την προηγούμενη νύχτα.
"Κοίτα  μέσα." του λέει το Φάντασμα.
"Για περίμενε λιγο. Τι φασιστι..... <ΤΖΙΙΙΙΙΙΙΙΤ>"  πήγε να πει ο Θάνος αλλά μια σπίθα χτύπησε ξανά τον πισινό του.
"Κοίτα γαμω το κερατο μου. Πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει αυτή η ιστορία" είπε το φάντασμα φανερα εκνευρισμένο.
Ο Θάνος βρίζοντας απο μεσα του κοίταξε μεσα απο το παράθυρο.
Το σπίτι ήταν αγνώριστο. Το σαλόνι ήταν σχεδόν άδειο, ενώ στο βάθος φαινόταν ενας άντρας  καθισμένος σε μια πολυθρόνα. Φαινόταν ταλαιπωρημένος και οχι τοσο καλά στην υγεία του.
"Αυτός...είναι ο Νίκος..Πως έγινε έτσι;;" ρώτησε έκπληκτος ο Θάνος.
"Συνέβησαν πολλά. Ο Νίκος πριν μερικά χρόνια αναγκάστηκε να βγει στην σύνταξη γιατι ειχε ενα πρόβλημα με την καρδιά του,με μειωμένη σύνταξη. Η Μαρίνα που δουλεύει ως καθηγήτρια αγγλικών, δυσκολεύεται να βρει ιδιαίτερα.Επίσης ο Νίκος χρειάζεται ειδικά φάρμακα τα οποια δεν τα καλύπτει το ταμείο του πλέον." είπε  το Φάντασμα.
"Και μένα τι μου το λες αυτό;" ρώτησε ο Θάνος για απολαύσει ακόμα μια ηλεκτρική εκκένωση στα πισινά του.
"Γιατι οι πολιτικές που προτάσσεις  και στηρίζεις είναι υπεύθυνες για αυτήν την κατάσταση κουτορνίθι!Ξέρεις πόσοι σαν αυτούς υπάρχουν εκει έξω;" είπε αγριεμένο το φάντασμα
"Αν όμως είχαν ψηφίσει ΔΗΞΑΝ ομως θα <ΤΖΙΙΙΙΙΙΙΤ>  μα ήθελα να <ΤΖΙΙΙΙΤ> πως <ΤΖΙΙΙΤ>"
"Συνέχισε να κοιτάς γιατι σε βλέπω να χρειάζεσαι αλοιφή μέχρι να τελειώσει αυτό το ταξίδι" είπε το φάντασμα.
Η πόρτα του διαμερίσματος ανοίγει και μπαίνουν μέσα δυο νεαρά παιδιά γύρω στα 25. Πλησιάζουν τον τύπο που κάθεται στην πολυθρόνα και τον αγκαλιάζουν.
"Εχουν και δυο παιδιά;" ρώτησε ο Θάνος.
"Ο Γιαννης και η Αμαλία" είπε το φάντασμα. Η Αμαλία ειναι 17 και τώρα δίνει πανελλήνιες. Ο Γιάννης απο την άλλη σπουδάζει ή μάλλον προσπαθεί. Εχει περάσει Θεσσαλονίκη και δεν μπορούσε να παρακολουθήσει λογω των εξόδων. Μειώθηκαν βλέπεις οι δαπάνες για την παιδεία.Όποτε προλαβαίνει και παίρνει καμια άδεια πηγαίνει να δώσει κανα μάθημα. Δεν ξέρουν οτι απο του χρόνου μπορεί να χάσουν το σπίτι τους λόγω στεγαστικού δανείου.Ο πατέρας τους δεν τους το λέει."
Το Φάντασμα κοίταξε τον Θάνο.
"Δουλειά των αγαπημένων σου Ευρωπαίων φίλων."
"Γιατί αμα γυρίσουμε στην δραχμή θα <ΤΖΙΙΙΤ> μα ήθελα <ΤΖΙΙΙΤ>"
"Δεν είμαι ο Λαφαζάνης ρε.Το πρόβλημα ειναι το νόμισμα ή το ίδιο το σύστημα; Είδεςο τι κάνει σε φίλους σου παλαιούς που υποτίθεται ήταν σε καλή οικονομική κατάσταση;" γρύλισε το φάντασμα.
"Ισως εχεις δίκιο.Το σύστημα δεν λειτουργεί. Αλλά όταν η ΔΗΞΑΝ <ΤΖΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΤ> "  και ο Θάνος εκσφεντονίστηκε στον χωρο και στον χρόνο με τα οπίσθια του να καπνίζουν σαν μια medium rare μπριζολα. Η προσγείωση στο κρεβάτι του ήταν απότομη και δυστυχώς με τα οπίσθια.
"Αχχχ στανταρ αυτή η μαλακισμένη είναι κομμουνι." μονολόγησε ο Θάνος.



Το επόμενο βράδυ,δύσκολα έπαιρνε ο ύπνος τον Θάνο. Σκεφτόταν όλα αυτά που είχε δει τις προηγούμενες νύχτες. Μήπως τελικά τα κομμούνια είχαν δικιο; Ήξερε τον Νικο,ήταν δουλευταράς και πάντα σωστός στην δουλειά του. Δεν του άξιζε αυτό. Αλλά ετσι ειναι η ζωή,ατυχίες.

Χαμένος μεσα στις σκέψεις του, δεν πρόσεξε την φιγούρα που ειχε γλιστρήσει μεσα στο δωμάτιο του.
"Εσύ παιδάκι μου δεν εισαι ο Θάνος Γλαύκος Τζήμερος;" ρώτησε η φιγούρα.
Ο Θάνος λιγο έλειψε να πάθει εγκεφαλικό και πετάχτηκε όρθιος.
"Οχι δεν εγραψα εγω τον ψόφο στους συνταξιούχους αλλά ο Ισκαρ Αζιφ.Λυπήσου με,είμαι πολύ νέος στην πολιτική!" είπε τρομοκρατημένος.
Το φάντασμα γέλασε και του είπε "Οχι  δεν είμαι συνταξιούχος.Είμαι το φάντασμα των χριστουγέννων του μέλλοντος. Ήρθα να σε πάρω ενα ταξιδάκι στο μέλλον."
"Α ωραία, να δούμε πως θα πάνε τα εκλογικά αποτελέσματα της ΔΗΞΑΝ στις επόμενες εκλογές." είπε ο Θάνος και έβαλε στα γρήγορα τις παντόφλες με την Θάτσερ και τον Ρήγκαν.
Μια μαγκουριά χτύπησε στο κεφάλι τον Θάνο.
"Πρώτον εδω μιλάμε για κοσμοιστορικά γεγονότα και εσυ ασχολείσαι με την ΔΗΞΑΝ. Δεύτερον χειρότερες παντόφλες δεν εχεις να φορέσεις πέρα απο αυτές;"  του είπε το φάντασμα.
"πωωω καλά καλά θα φορέσω τα αθλητικά μου"   γκρίνιαξε ο Θάνος.



Με ενα <Ζντουφ> ο Θάνος βρέθηκε να δένει τα κορδόνια του σε ενα πεζοδρόμιο.Κοίταξε γύρω του.

Μια αποπνικτική ατμόσφαιρα συνδυασμένη με βρωμερές πολυκατοικίες ήταν το σκηνικό του νεου του ταξιδιού. Σωροί σκουπιδιών στοιβάζονταν  στις γωνίες των πολυκατοικιών, άνθρωποι κούρνιαζαν στους ακάλυπτους και ενας χαμηλός φωτισμός ίσα ισα που  φώτιζε τον δρόμο.
"Που βρισκόμαστε; "ρώτησε ο Θάνος.
"Ελλάδα. Σε δέκα χρόνια απο τώρα." του απάντησε το φάντασμα.
"Πω τι έκαναν δεκα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ στην <ΝΤΟΥΠ>"
"Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε. Η Ελλάδα μετά απο 7 μνημόνια και φιλελευθερισμό." του είπε το φάντασμα κραδαίνοντας την μαγκούρα  προς το μέρος του."Ακολούθησε με"
Πιάνοντας το κεφάλι του ο Θάνος,προχώρησε μαζί με το φάντασμα στην είσοδο μιας παλιας  πολυκατοικίας. Εκεί καθόταν ένας νεαρός με μια σακούλα στο χέρι και κάπνιζε αργά ενα τσιγάρο. Τα χέρια του ήταν βρώμικα και  τα ρούχα του παλιά.
"Ξέρεις ποιος ειναι αυτός;" ρώτησε το φάντασμα τον Θάνο.
Ο Θάνος κοίταξε λίγο καλύτερα τον νεαρό.
"Ο Γιάννης ο γιος του Νίκου!Φαίνεται  όμως τόσο διαφορετικός." είπε έκπληκτος ο Θάνος.
"Ναι γιατι δουλεύει σε ενα εργοστάσιο  έξω απο την Αθήνα εδω και 8 χρόνια.Α δεν στο είπα; Ηρθαν οι επενδύσεις και  η ανάπτυξη. Ο Γιάννης εδω δουλευει 12 ωρες την ημέρα,σχεδόν κάθε μέρα.Ξέρεις πόσα παίρνει; 150 ευρώ."
"Και πως ζει με 150 ευρώ; Ο πατέρας του θα θέλει τόσα για φάρμακα."
"Μπα ο πατέρας του εχει πεθάνει εδω και 7 χρόνια. Δεν μπορούσε να κάνει μια εγχείριση οπότε καπούτ.Τώρα μένει με την μάνα του που  δεν έχει καμια σύνταξη και με την αδελφή του που δουλεύει σε μια βιοτεχνία για κάπου τόσα λεφτά. Και οχι δεν την παλεύει με τόσα λεφτά. Οταν έχασαν το σπίτι τους,μετακόμισαν σε ενα δυάρι αυτός ,η αδελφή του και η μάνα του."
"Ναι αλλά αν γινόμασταν ανταγωνιστικοί τότε...<ΝΤΟΥΠ>"
"Βρε ανόητε μια χαρά ανταγωνιστικοί γίναμε σε σχέση με την νοτιοανατολική Ασία. Για αυτό έφεραν όλα τα εργοστάσια εδω πέρα." είπε το φάντασμα τσεκάροντας μην η μαγκούρα είχε σπάσει σε κανα σημείο μετά το χτύπημα.
"Και εγω τι φταίω σε αυτό; Μήπως υπέγραψα κάτι τέτοιο; Μήπως συμφώνησα για αυτό το μέλλον του Γιάννη;"είπε ο Θάνος απολογητικά .
"Βασικά ναι.Τα ψήφισες όλα."είπε το Φάντασμα βγάζοντας δυο τεράστιους τόμους απο το σακάκι του. "Χαμηλότερους μισθούς, ελεύθερες απολύσεις, voucher, απαγόρευση συνδικαλισμού, αύξηση των έμμεσων φόρων, είναι όλα εδω." 
"Και που βρίσκομαι τώρα εγω;" ρώτησε ο Θάνος.
"Ήξερα οτι θα ρωτήσεις" είπε το Φάντασμα και έβγαλε μια φρέσκια εφημερίδα απο το σακάκι του.
"Να εδω φάτσα φόρα".
Ο Θάνος έπιασε την εφημερίδα και λύγισε.Ο τίτλος "Νεα πνοή  στην επιχειρηματικότητα" και απο κάτω, ο Θάνος αγκαλιά με τον Μητσοτάκη και τον Καρανίκα.
"Είδες τι σε ανάγκασε να κάνεις ο νεοφιλελευθερισμός; Να καταστρέψεις τις ζωές άλλων και να βρεθείς αγκαλιτσα με τον Καρανίκα."είπε χασκογελώντας το Φάντασμα.
"Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι" φώναξε ο Θάνος και απο μπροστά του πέρασαν όλες αυτές οι εμπειρίες,τα ταξιδια με την κιθάρα,τα χριστουγενα με τον φιλο του τον Νικο, τα όνειρα των παλαιών του φίλων και αλλα τόσα. Και μετά σκοτάδι.



Ο ήχος του κουδουνιού,ξύπνησε τον Θάνο. Σηκώθηκε γρήγορα απο το κρεββάτι και κοίταξε έξω απο το παράθυρο. "Ευτυχώς είναι ακόμα 2016!" είπε με χαρά."Ολα μπορούν να αλλάξουν, εγω μπορώ να αλλάξω!" φώναξε και έτρεξε χαρούμενος προς την πόρτα. Άνοιξε και είδε τρια παιδάκια να κρατάνε τρίγωνα.

"Γεια σας παιδιά!Μια υπέροχη μέρα να εισαι ενας νέος άνθρωπος!Πως μπορώ να σας βοηθήσω; Πορτοκαλάδα; Νερό; "
"Να τα πούμε;;;;" είπαν μια μια φωνή όλα μαζί τα παιδιά.
"Μα και βέβαια να τα πείτε! Να τα πείτε και δέκα φορές!" ειπα χαρούμενος ο Θάνος.
Τα παιδιά άρχισαν να παίζουν τα κάλαντα και ο Θάνος έβγαλε ενα εικοσάευρω απο το πορτοφόλι του. Μόλις τελείωσαν,με ενα χαμόγελο τους το έδωσε.
"Να παιδια! Να αγοράσετε οτι θέλετε και να ειστε συνειδητοποιημένοι πολίτες για εσας και την οικογένεια σας!"
"Σας ευχαριστούμε πολυ κύριε!" ειπαν χεσμένα απο την χαρά τους τα παιδιά.
Όπως πάνε να φύγουν, ο Θάνος πιάνει το ένα " Α παιδιά, το ξεχάσατε. Μια απόδειξη για τα 20 ευρω παρακαλώ."
Ο πιτσιρικάς με τα γυαλιά που του είχε πιάσει ο Θάνος απο τον ώμο,γυρνάει και τον κοιτάει με απορία "Μα τι απόδειξη κύριε;;"
"Μα απόδειξη για τα εικοσι ευρώ που σας έδωσα. Εντάξει συμβιβάζομαι και με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών."
"Μα κυριε,δεν εχουμε αποδειξη και μπλοκάκι." είπε με λιγο τρόμο ο μικρός.
"Δηλαδή πάτε και λέτε τα κάλαντα χωρίς να δίνετε αποδείξεις;Είστε εγκληματίες, ανεύθυνοι, ανήθικοι και δεν σας ενδιαφέρει τίποτα!" γρύλισε ο Θάνος.
"Μα εμεις κύριε...." ψέλλισε ο μικρός που απο το χέσιμο χαράς πήγε στο χέσιμο φόβου.
"Άκουσε εδω μικρέ απατεώνα,δεν θα μου γλυτώσεις. Δεν θα φοροδιαφεύγεις εσυ για να μπλοκάρεις την ομαλή λειτουργία της οικονομίας. Δεν έχεις ενσυναίσθηση της καταστροφής που κάνεις, οτι το μέλλον  άλλων διακυδεύεται απο την δική σου ανευθυνότητα και ληστρική  όρεξη;;Πως θα μείνουμε στη Ε.Ε,πως θα ανακάμψουν οι τράπεζες πως θα μας εμπιστευτούν οι ξένοι για να επενδύσουν οταν εσυ δεν δίνει απόδειξη; Δεν θα πάρεις στον λαιμό σου τον φιλο μου τον Νικο, τον Γιαννη, την Μαρίνα και όλους τους άλλους!ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;;"
"Συ-συ-συ-συγγνώμη κύριε,πάρτε τα εικοσι ευρώ πίσω, είμαι ενα κτήνος" είπε ο μικρός και άρχισε να κλαίει.
"Πολυ αργά μικρέ γκαγκστερ.Τώρα πάμε στην αστυνομία για να μάθεις" είπε ο Θάνος και τράβηξε όλα τα παιδιά προς το κοντινότερο αστυνομικό τμήμα.



Σε μια παράλληλη διάσταση, τα τρια φαντάσματα αναστέναξαν  βλέποντας αυτό το συμβάν.

Η Πίξι άναψε ενα τσιγάρο. "Σας το έλεγα μαλάκες να του στείλουμε το φάντασμα του κομμουνισμού.Πάρτε το τώρα τηλέφωνο οσο ειναι νωρίς."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου